મારું નામ મેહુલ છે. હું બાવીસ વર્ષનો છું હું હજી સુધી કોઈ ભણેલો નથી જેથી હું અભણ છું અને જેના કારણે હું મજૂર તરીકે કામ કરું છું. મારા જે માલિક છે તે માલિક મને પગાર આપે છે અને તે પગાર માંથી હું મારું ભરણપોષણ કરું છું
એક મજૂર તરીકે રોડ ઉપર કામ કરી રહ્યો છું અને ત્યાં જ અમે તંબુ બનાવીને રહીએ છીએ હજુ સુધી મારા લગ્ન થયા નથી જ્યાં લગ્ન કરવાના બાકી છે અને હું એવી કન્યા શોધું છું જે મને સારું એવું સુખ આપી શકે જેથી હજી સુધી મેં લગ્ન કર્યા નથી અને કોઈ છોકરી પણ મને એવી મળી નથી
પરંતુ અવારનવાર અમારા માલિક છે તેની પત્ની અમારે ત્યાં સાઈટ ઉપર આવતી હોય છે અને તે અમારી સાથે વાતો કરતી હોય છે ચા પીધી હોય છે અને તેની સાથે વાત કરવાની ખૂબ જ મજા પણ આવતી હોય છે
જ્યારે જ્યારે માલિકની પત્ની આવે છે ત્યારે હું તરત જ ટોયલેટમાં જતો રહું છું એટલે નહીં કે મને વોશરૂમ થાય છે પરંતુ એટલે કે તે જ્યારે આવે છે ત્યારે તે એટલી વોટ લાગે છે ને એટલી મોટો ફટકો છે કે તેને જોઈને મારું નીકળી જાય છે
જેથી હલાવવા માટે ત્યાં જતા રહું છું અને મારા પોપટને હલાવીને બધો માલ કાઢી નાખો ત્યારબાદ હું તેમની પાસે આવીને બેસીને સારી રીતે વાતચીત કરો છોકરાને તુ મને નહોતી ખબર કે એક વખત આજે પત્ની છે તેમની એ પત્ની મારી બની જશે એક વખત થયું
હવે હું તેમના ઘરે તેમની ચાવી લેવા માટે ગયો અને તેમના પત્ની ઘરે એકલા હતા અને તેમણે એક નાઈટી પહેરી હતી તેની અંદર તે ખૂબ જ સરસ લાગી રહ્યા હતા તેમના મોટા મોટા બધા જ અંગો હતા તે જોઈને મને તો ખૂબ જ ઉતરના વધી રહી હતી
પરંતુ મેં મને રોક્યો અને થોડીક વાર પછી તો સામેથી મારી પાસે આવ્યા તેને તેમણે મને ચાવી આપી અને કહ્યું કે આજે તારે ચાવી તો લેવાની છે બાકી બીજું પણ તારે લેવાનું છે
એમ કરીને તેમને મને નીચેની તરફ ઇશારો કર્યો. હું તેમનો ઈશારો સમજી ગયો હતો અને મેં પણ લાભ ચૂક્યો નહીં અને મેં પણ તેમનું કામ કરી દીધું અને મને ખૂબ જ આનંદ થયો.
અનિતાનું શરીર પણ ભરાઈ ગયું હતું. હું જોરથી હસ્યો અને અનિતાએ કહ્યું, “હા, ઠીક છે, મને મારા સ્વાસ્થ્ય વિશે કોઈ ફરિયાદ નથી. આ તો મારા પ્રિય પતિના પ્રેમમાં થોડો ફફડાટ છે.” અને પછી અમે ત્રણેય આ વાત પર ખૂબ હસ્યા.
મેં કહ્યું, “સારું, અમારા ત્રણેયના પતિઓ ખૂબ સારા છે જેમણે અમને એકબીજાને મળવા મોકલ્યા.”
અનિતાએ કહ્યું, “હા, જો તમે આ વાતો સાંભળશો તો તમને આશ્ચર્ય થશે. ખાસ કરીને સુકન્યાના બાળકો તેમની માતાના આ ઠંડા પ્રેમની વાર્તા સાંભળીને ધન્યતા અનુભવશે.
સુકન્યાએ ગુસ્સામાં કહ્યું, “ચુપચાપ, તેણે પોતે જ આ વિચાર આપ્યો છે અને પોતે મારી મજાક ઉડાવી રહી છે.”
બીજે દિવસે અમે ત્રણેય જણ પહેલા બજારમાં ગયા. ત્યાં સુકન્યાએ અનિલને આપવા માટે એક ભેટ ખરીદી. સુકન્યા ખૂબ જ ભાવુક થઈ રહી હતી. અનિતા અને હું ભાગ્યે જ અમારું હાસ્ય રોકી શક્યા.
અનીતાએ મારા કાનમાં કહ્યું, “યાર, એ જરાય બદલાયો નથી. અઠવાડિયા પહેલા પણ, એક વસ્તુ વિશે ખુશ.
મેં કહ્યું, “હા, પણ તમે અનિલને મળવાનો વિચાર કેમ આપ્યો?”
