મોડી રાત સુધી પક્ષો બદલવા છતાં તે કોઈ નિર્ણય પર પહોંચી શકી ન હતી. બીજા દિવસે લગભગ 11 વાગે ઓફિસમાં તેને રાજીવનો ફોન આવ્યો:
“પૈસાની વ્યવસ્થા ક્યારે થશે, અંજુ? હું વહેલામાં વહેલી તકે કાનપુર પહોંચવા માંગુ છું,” રાજીવના અવાજમાં ચિંતાની અભિવ્યક્તિ સ્પષ્ટ દેખાતી હતી. “હું લંચ પછી બેંકમાં જઈશ. પછી હું તમને ત્યાંથી ફોન કરીશ,” અંજુ તેના અવાજમાં કોઈ ઉત્તેજના પેદા કરી શકી નહીં.
“કૃપા કરીને, જો કામ વહેલું થઈ જાય તો સારું રહેશે.” “હું જોઉં છું,” આવો જવાબ આપતા, તેને લાગ્યું કે પૈસા ચૂકવવાના તેના વચન પર પાછા ફર્યા છે.
જમ્યા પછી તે બેંકમાં ગયો. તેમના ખાતામાં 2 લાખ રૂપિયા જમા કરાવવામાં તેમને વધારે મુશ્કેલીનો સામનો કરવો પડ્યો ન હતો. માત્ર એક FD તેને ભાંગી પડવું હતું પણ તેનું મન હજુ પણ મૂંઝવણનો શિકાર હતું. ત્યારબાદ તેણે રાજીવને ફોન કર્યો ન હતો.
સાંજે રાજીવનો ફોન આવ્યો ત્યારે તેણે જૂઠું બોલ્યું, ‘રાજીવ, હવે 1-2 દિવસ લાગશે. તમે બેંકના મેનેજરને મળ્યા?
“મા કઈ હોસ્પિટલમાં દાખલ છે?” અંજુએ તેના પ્રશ્નનો જવાબ ન આપીને વિષય બદલ્યો. “હાર્ટ ઓપરેશનના સંદર્ભમાં શહેરની સૌથી પ્રખ્યાત હોસ્પિટલ,” રાજીવે હોસ્પિટલનું નામ આપ્યું.
રાજીવ તેની માતા સાથે જોડાયેલી ઘણી વાતો કરતા ખૂબ જ ભાવુક થઈ ગયા હતા. અંજુને સ્પષ્ટપણે સમજાયું કે આ સમયે રાજીવના શબ્દો તેના મન પર ખાસ છાપ છોડવામાં સફળ નથી થઈ રહ્યા. સાથે જ તેને એ પણ યાદ આવી રહ્યું હતું કે આગલા દિવસે તેની માતાની ચિંતામાં રાજીવના આંસુ લૂછતી વખતે તેણે પોતે પણ આંસુ વહાવ્યા હતા.
બીજા દિવસે સવારે 11 વાગ્યાની આસપાસ રાજીવ અંજુ સાથે ફોન પર વાત કરવા માંગતો હતો ત્યારે તેનો ફોન સ્વીચ ઓફ આવ્યો હતો. નિરાશ થઈને તે લંચ સમયે તેના ફ્લેટ પર પહોંચ્યો અને દરવાજા પર તાળું લટકતું જોવા મળ્યું. ‘અંજુ કદાચ પૈસા આપવા માંગતી નથી’ આ વિચાર અચાનક તેના મનમાં ઊભો થયો અને તેનું આખું શરીર વિચિત્ર ભય અને ગભરાટનો શિકાર બની ગયું. પૈસાની વ્યવસ્થા કરવાની નવી ચિંતાથી તેના હાથ ફૂલી ગયા હતા.
તેણે તેના મિત્રો અને સંબંધીઓને બોલાવવાનું શરૂ કર્યું. માત્ર એક મિત્રએ 10-15 હજારની રકમ તાત્કાલિક આપવાનું વચન આપ્યું હતું. બીજા બધાએ પોતાની અસમર્થતા દર્શાવી અથવા થોડા દિવસો પછી પૈસાની વ્યવસ્થા કરવાની વાત કરી. ફ્લેટ બુક કરાવવા માટે આપેલી એડવાન્સ રકમ પરત મેળવવા તે બિલ્ડરને મળવા ગયો હતો પરંતુ તે થોડા દિવસો માટે મુંબઈ ગયો હતો.
સાંજ સુધીમાં રાજીવને સમજાયું કે તે 2-3 દિવસમાં પણ 2 લાખની રકમ જમા કરાવી શકશે નહીં. ચારે બાજુથી નિરાશ થઈને તેનું મન અંજુ પ્રત્યેની ઊંડી ફરિયાદ અને રોષથી ભરાઈ ગયું હતું અને અંજુને ચીટર ગણાવી હતી. ત્યારબાદ કાનપુરથી રવિનો ફોન આવ્યો. તેણે રાજીવને ખુશ અવાજે કહ્યું, “ભાઈ, પૈસા આવી ગયા છે. અમે અંજુજીના આ ઉપકારનો બદલો ક્યારેય નહીં ચૂકવી શકીએ.
