મારું નામ જીતુ છે હું 29 વર્ષનો છું મારા લગ્નને હજુ સુધી બે વર્ષ જ થયા છે મારી પત્નીની ઉંમર 22 વર્ષની છે. મારી પત્ની આમ તો ખૂબ જ સરસ લાગે છે અને તે સરસ લાગે છે
એટલે મેં તેની સાથે લગ્ન કર્યા છે મારી પત્નીને તો હું અવારનવાર ઠોકતો આવું છું અને તેની સાથે મને સંબંધો બાંધવાની ખૂબ જ મજા આવે છે પરંતુ મને ખબર નહોતી કે એક સમય એવો આવશે કે જ્યારે મારી પત્ની અને સાસુ બંને એકસાથે મારા બેડ ઉપર આવી જશે એક વખત થયું એવું કે જ્યારે મારા સાસુ હતા એ પણ અને મારી પત્ની બંને લોકો મારા આ રૂમમાં ઘૂસી ગયા
ત્યાર બાદ મેં તેમને બહાર જવા માટે કેવું પરંતુ તે કોઈ બહાર જવા માટે તૈયાર હતા નહીં અને ત્યારબાદ મેં પણ મારી શરમ મૂકી દીધી અને ઘણા સમયથી મેં મારી પત્ની સાથે સંબંધ બાંધવાનો નક્કી કર્યું અને અમે બંને એક સાથે સંબંધ બાંધી લીધો
જેના કારણે સાસુ હતા તે પણ આ જોઈ રહ્યા હતા અને તેમણે પણ કહ્યું કે આવો સંબંધ તો અમે પણ બાંધી શકતા નથી કારણ કે હવે તો અમારી ઉંમર થઈ ગઈ છે એવું હોય
તો એક કામ કરો તમે પણ મારી સાથે સંબંધ બાંધતો તેવું તેમણે કહ્યું ત્યારે હું પણ વિચારમાં પડી ગયો ત્યાર બાદ મેં કીધું કે એવું તો કદાચ મજાકમાં કહેતા હશે પરંતુ મને નહોતી
ખબર કે તેઓ એટલા ફ્રી માં હશે કે તે મારી સાથે સંબંધ બાંધવા તૈયાર થશે તે પોતાના બધા કપડા કાઢી નાખ્યા અને બંને જે લોકો હતા તે મારા બેડ ઉપર આવી ગયા અને ત્યારબાદ બંને સાથે સંબંધ બાંધ્યો
ત્યારે હું તેમની સાથે સંબંધ બાંધી રહ્યો હતો ત્યારે મને ખૂબ જ મજા આવી રહી હતી એક સમયના નાની ઉંમર તો બીજી બાજુ મોટી ઉંમર એવી રીતે બંને સાથે મને એક સાથે ચપાચપી બોલવામાં મને ખૂબ જ મજા આવી અને એ દિવસ મારો સૌથી હજુ સુધીનું યાદગાર દિવસે
તો હા ત્યાર બાદ થઈ ગયો કે સાચો કોઈ દિવસ મારી સાથે એવું બધું કંઈક કર્યું નથી. પરંતુ તે દિવસ મારો યાદગાર દિવસ બની ગયો અને મને ખૂબ જ મજા આવી.
“તમે મને કેટલી વાર કહ્યું છે, મારી સાથે આવો. જો આજની રાત વહેલી ન હોય તો શું તમે મારી સાથે બીચ પર ફરવા માંગો છો?”
નલિનીએ સાવધાનીથી તેની સામે જોયું. ખબર નહીં કેમ તે તેની આંખોનો સામનો કરી શકતી ન હતી. તેણે માથું નીચે મૂક્યું. બંને વચ્ચે ગાઢ મૌન છવાઈ ગયું. નલિનીને લાગ્યું કે વિકાસની આંખો તે જોઈ શકતી નથી. જ્યાંથી તે ઉગતી હતી, જાણે કે તેના વાળને મસળી રહ્યા હોય.
નલિનીના મોંમાંથી એટલું જ નીકળી શક્યું કે, “ઠીક છે, ચાલો જઈએ.”
ધન્યવાદ કહી વિકાસ પોતાની સીટ પર ગયો અને કામ કરવા લાગ્યો.
આખો દિવસ બંને પોતપોતાની જગ્યાએ ઘડિયાળ જોતા રહ્યા. કદાચ જિંદગીમાં પહેલી વાર નલિનીએ બરાબર 5 વાગ્યે પોતાની બેગ પેક કરી. વિકાસ તો તૈયાર જ બેઠો હતો. બંને વિકાસના વાહને દરિયા કિનારે પહોંચ્યા.
